Κακναβάτος, Έκτωρ

(Πειραιάς 1920 –). Φιλολογικό ψευδώνυμο του ποιητή Γιώργου Κοντογιώργη. Σπούδασε στη μαθηματική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών (1941) και σταδιοδρόμησε ως καθηγητής σε ιδιωτικά σχολεία της μέσης εκπαίδευσης. Παράλληλα, ασχολήθηκε με την ποίηση καθώς και με τη μετάφραση έργων Γάλλων ποιητών. Στα ελληνικά γράμματα παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 1943 με την ποιητική συλλογή Fuga. Άλλα έργα του είναι: Διασπορά (1961), Η κλίμακα του λίθου (1964), Τετραψήφιοι (1971), Τετραψήφιο με την έβδομη χορδή (1972), Διήγηση (1974), Οδός Λαιστρυγόνων (1978), Ανάστιξη του θρύλου για τα νεφρά της πολιτείας (1981) και Ιη Perpetuum (1983). Τα ποιήματά του διακρίνονται για την τολμηρή τους φαντασία, ενώ αποδίδονται με λιτά εκφραστικά μέσα και πολλές φορές χωρίς στίξη. Το 1983 τιμήθηκε με το β’ κρατικό βραβείο ποίησης.